شايد يازده سال ديگر

يازده سال قبل، دقيقاً صبح روز هفتم مهر ماه سال 77، در دامنه کوه های واقع در شمال سده اصفهان، عده ای را مشاهده کردم که در حال عکس گرفتن دسته جمعی هستند. برای اطلاع از ماجرا به سمت آنها حرکت نمودم. ظاهراً مراسم تمام شده بود و افراد حاضر در حال گپ زدن با صدای بلند و گاهاً قهقه دسته جمعی بودند. از يکی از دوستان خوشنام که اين اواخر در يک کارخانه باتری سازی کار می کرد، مناسبت اين مراسم را پرسيدم. دعوتنامه ای به دستم داد که در آن قيد شده بود راس ساعت هشت صبح هشتم آبان ماه هشتاد و هشت در همان مکان (نقشه مکان) حاضر شويم و با دوستان قديمی عکس يادگاری بگيريم.

بزرگنمايی

ساعتها، روزها، ماه ها و سالها به سرعت سپری شدند. ساعت هشت صبح، هشتم آبان ماه هشتاد و هشت رسيد و من هزاران کيلومتر با محل قرار آن روز فاصله داشتم. حسرت حضور در قسمتی از عکس دسته جمعی منتشر شده در بلاگ مهندس آتا جهانگير مشيدی. در بين اين همه چهره های دوست داشتنی فقط قادر بودم چهره چهار نفر از دوستان قديمی را به خاطر بياورم.

برای همه دوستان حاضر در اين عکس آرزوی موفقيت و سربلندی می نمايم. همچنين اميدوارم که يازده سال ديگر رأس ساعت نه صبح، نهم آذر ماه سال نود و نه، در همين محل، بتوانم خودم را در اين عکس جا بدهم (پشت سر همه). پی نوشت (1): مهندس مقداد ابوالفضلی هم در بلاگ شخصی خود چند خطی در مورد اين موضوع نوشته است. پی نوشت (2): دوستانی که چهره آنها را به خاطر آوردم از سمت چپ رديف وسط عبارتند از ميزبانی، ابطحی، موسوی و ماستبند زاده.