دوستی نزديک من با اميدرضا سعادتيان (مهندس جوان) مشهور ترين و فعالترين مالزینويس باعث شد نوشته های من در بلاگی که تنها برای وقايع نگاری و مستند نويسی شخصی ايجاد شده بود و خواننده ای هم بجز من و چند نفر از نزديکان و دوستانم نداشت، تبديل به مجله ای شود که در دسترس همه بطور آزادانه قرار بگيرد. عده زيادی مطالب را دنبال کنند و منتظر نوشته های تازه باشند. همين مسوليت من را نسبت به آنچه می نويسم و آنچه ديگران بعنوان نظرات خود در اينجا می نويسند، بيشتر نمود. هميشه قسمت نظرات بلاگ را برای هرگونه پيشنهاد و انتقادی باز گذاشته بودم. اما عده ای از اين آزادی سوء استفاده کردند و از قول دوست بلاگر من عليرضا قيطاسی مطالب نادرستی نوشتند. عليرضا مهندس خوب و فعالیست و اين روزها ديگر در مالزی نيست. من هم مدتی است که به بلاگر منتقل شدم و تصميم دارم مالزی را با همه خاطرات خوبش، بقصد اقامت در کشور ثالث نامعلومی ترک نمايم. از آنجايی که عليرضا را خوب می شناسم خيلی زود متوجه اين رفتار خواننده نماها شدم و کنترل مديريت نظرات را کمی بيشتر کردم. اميدوارم اين عمل زشت در آينده ديگر تکرار نشود.
۲۹ خرداد ۱۳۸۸
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
علیرضا قیطاسی:
پاسخحذفدرود بر تو من حتما به تو پست می دهم
سلام آرش خان، وبلاگ ما متعلق به شماست، خودت کمک کردی درست بشه داداش،
پاسخحذفکلی لطف داری رفیق، این آدم کودن احمق هم انگار دست از سر ما بر نمی‌اره، واقعا چقدر آدم میتون کثیف باشه که از خون جوونهای مردم بخواب برا خودش کار اوو کاسبی به پا کنه.
من فعلا سیاست رو گذشتم کنار، اما خوبه بعضیا بدونن که چرخ دنیا جور دیگه هم میتون بچرخه، تا حالا حساب رفاقت قدیم رو کردم، اما تحمل من هم حدی داره،
مخلصیم و شرمند که مطلب ناخوشایند رو مجبور شدم اینجا بنویسم،
قربونت